مروری بر طبقات حفاظتی کفش ایمنی
کفش های ایمنی چکمه ها یا کفش های کوتاه هستند که معمولاً دارای سرپوش فولادی و کفی ضد سوراخ هستند. مهمتر از همه، آنها به عنوان لباس محافظ عمل می کنند و بخشی از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) هستند و باید طبق مقررات در محل کار پوشیده شوند.
به دلیل ناراحتی، کفش ایمنی ضد اسید قبلاً نامحبوب و آزاردهنده بودند. اما امروز چطور؟ چه چیزی در دنیای کفش ایمنی تغییر کرده است؟
البته می تواند ظاهر خوبی هم داشته باشد
کفش ایمنی در پایان دهه 1970 اساساً کفشی بود که با “کلاه پنجه فولادی” مشخص می شد. در نگاه اول، افراد عادی امروزی به سختی می توانند کفش ایمنی مدرن را از یک کفش ورزشی تفریحی تشخیص دهند.
مواد سبک و خلاقانه، ترکیب رنگ های جذاب و طراحی مد روز نیز ظاهری اسپرت را برای کفش های ایمنی تضمین می کند.
چه زمانی باید کفش ایمنی پوشید؟
هنگام تعیین خطر، کارفرما باید بررسی کند که آیا خطر آسیب پا، ساق یا زانو در محیط کار وجود دارد یا خیر. این می تواند به عنوان مثال، با لیز خوردن، گیر افتادن، برخورد با چیزی، پا گذاشتن روی اجسام تیز یا تماس با مواد شیمیایی رخ دهد.
در صورت وجود خطر مربوطه، کارفرما موظف است کفش کار با نشان CE مربوطه را تهیه کند. علامت CE مهر جامعه اروپا است که تضمین می کند که استانداردهای ایمنی و کیفیت قابل اجرا در طول تولید رعایت شده است.
کفش های ایمنی به کلاس پایه SB و کلاس های بالا S1 تا S5 تقسیم می شوند. کلاس پایه SB همیشه دارای ناحیه پنجه بسته و مقاومت در برابر لغزش به دلیل اجباری بودن کلاهک پا است.
کفش کلاس حفاظتی S1
کلاس حفاظتی S1P
کلاس حفاظتی S2
کلاس حفاظتی S2
کلاس حفاظتی S3
کلاس حفاظتی S4
کلاس حفاظتی S4
