سبک‌های ترکی با فرش‌های Uşak (Ushak) در غرب آناتولی، که در آن مدال‌های ستاره مرکزی به رنگ‌های طلایی، زرد و آبی تیره روی زمینی با رنگ قرمز پررنگ قرار
گرفته‌اند، به بهترین شکل نشان داده می‌شوند.
فرش دستبافت قشقایی یکی از پرفروش ترین فرش در حوزه فرش دستباف می باشد.
فرش‌های موسوم به هلبین، مشابه فرش‌های قفقازی (نگاه کنید به زیر)، دارای چند ضلعی‌هایی بر روی زمینی به رنگ‌های قرمز تیره، سبز تیره، یا قرمز و سبز
هستند.
آنها اغلب دارای مرزهای سبز و خط کوفی درهم آمیخته متعارف هستند. چنین فرشی در پرتره ای از گئورگ گیزه توسط نقاش آلمانی قرن شانزدهم هانس هولبین
جوان نشان داده شده است – از این رو به این نام می گویند. به طور مشابه، یک نقش فرش زیبا از در هم آمیختن عربسک‌های زرد رنگ روی زمینی با رنگ قرمز عمیق
اغلب در نقاشی‌های هنرمند ونیزی قرن شانزدهم، لورنزو لوتو، دیده می‌شود که فرش‌هایی که این نقش را دارند، فرش‌های لوتو نامیده می‌شوند. فرش‌هایی با زمین
قرمز تیره خاموش با شدت شگفت‌انگیز، طرح‌دار با مدال‌های کوچک، احتمالاً تگرگ از برگاما. در قرن هفدهم، آنها به یک نوع معروف به ترانسیلوانیا تبدیل شدند، به این
دلیل که بسیاری از آنها، به ویژه سجاده های نماز، در کلیساهای ترانسیلوانیا یافت می شدند. با این حال، آنها کاملاً ترکی هستند، با رنگ های غنی، آرام و طرح های
محکم. اکثریت تحت سلطه رنگ قرمز ظریف هستند، اگرچه تعداد کمی به رنگ پوست قدیمی محو شده اند.
در قرن هفدهم، “فرش پرنده” یا Ushak سفید، با نقوش مرسوم که نشان دهنده پرندگان است، توسعه یافت. نمونه‌های باقی‌مانده بسیار زیبا هستند، با زمینه‌هایی از
عاج نرم و رنگ‌های مختلف.
قالی‌های «مدرسه پایین» قرن هجدهم و نوزدهم از آسیای صغیر سنت ترکیب الگوهای ساده و رنگ‌های مجلل را ادامه دادند. فرش‌های «مدرسه پایین» یوروک،
ساخته‌شده توسط مردمان کوچ‌نشین آناتولی مانند کردها، با طیف گسترده رنگ‌های غنی و استفاده از نقوش ساده، اغلب هندسی، سازمان‌دهی‌شده در طرح‌های
پررنگ که اغلب دارای تأکیدات مورب و نه عمودی هستند، کلکسیونرها را به خود جذب کرده است. . اما اصلی‌ترین آفریده‌ها سجاده‌های نماز بود که در میان ترک‌ها
بیشتر از سایر مؤمنان بود. قطعات زیبا در آناتولی در ملاس، قونیه، لادیک و کرشهیر بافته شد که لادیک از نظر رنگ و طرح درخشان ترین است. معروف‌ترین سجاده‌های
نماز آناتولی از گیوردس و کولا، عمدتاً در قرن‌های 18 و 19 آمده است. و در ایالات متحده آنها به اولین علاقه کلکسیونر تبدیل شدند. مناطقی مانند Smyrna (ازمیر)
تعداد زیادی فرش کاربردی برای غرب تولید کردند.
