نتایج مشابهی کشمش بی دانه در یک مداخله جدیدتر شامل 33 سیگاری ظاهرا سالم با پیروی کم از رژیم غذایی مدیترانه ای به دست آمد.
به مدت چهار هفته، همه شرکت‌کنندگان کمتر از پنج وعده روزانه میوه و سبزیجات و گروه مداخله معادل پنج وعده میوه (90 گرم در روز) کشمش مصرف کردند.
در پایان، سطوح ICAM-1 در افراد بالای 30 سال در گروه مداخله به طور معنی‌داری کاهش یافت.
زنان کشمش سبز بدون هسته این گروه فشار خون دیاستولیک، کلسترول تام و LDL-c به طور قابل توجهی در مقایسه با پایه پایین‌تر داشتند.
با این حال، هیچ تفاوتی در سطوح نشانگرهای استرس اکسیداتیو و التهابی یافت نشد.
توضیحی که برای این موضوع داده شد این بود که کل آنتی اکسیدان های تامین شده توسط مصرف روزانه کشمش برای خنثی کردن ROS تولید شده توسط سیگار کافی نیست.
با این وجود، کشمش سبز پلویی مدت زمان مطالعه کوتاه و حجم نمونه کوچک بود، بنابراین هیچ نتیجه‌گیری واقعی نمی‌توان صادر کرد.
در مورد افراد سالم اما دارای اضافه وزن که از رژیم غذایی کم فلاونوئید پیروی می کنند، مصرف روزانه کشمش بدون هسته (90 گرم) به مدت 14 روز به طور متوسط ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم را افزایش می دهد.
با این حال، هیچ تغییر مطلوبی در نشانگرهای التهابی ناشتا یا پس از غذا وجود نداشت، که نشان دهنده عدم ارتباط بین نشانگرهای ظرفیت آنتی اکسیدانی کل پلاسما و وضعیت التهابی در این جمعیت مورد مطالعه است، یا اینکه ظرفیت آنتی اکسیدانی برای تغییر التهاب کافی نبود.
در واقع، کشمش آفتابی ملایر نویسندگان بر این باور بودند که دلیل عدم تغییر در استرس اکسیداتیو و التهاب احتمالاً به دلیل مقدار ناکافی کشمش ارائه شده در مطالعه بوده است و ربطی به مدت مداخله ندارد.
دوز دو وعده در روز کشمش (90 گرم) حاوی حدود 68-94.5 میلی گرم در روز از ترکیبات فنلی بود.
- منابع:
- تبلیغات:
