سرکه چهار لیتری که سر سفره غذای سلاطین رم باستان بود

ضایعات کشاورزی و صنعتی را می توان از طریق پردازش زیستی نوآورانه و سازگار با محیط زیست برای محصولات با ارزش افزوده به عنوان مواد خام پالایشگاه زیستی ارزش گذاری کرد.

در این مطالعه، فرآیندی برای ارزش گذاری ضایعات مرکبات در مفهوم پالایشگاه زیستی پیشنهاد شده است، از جمله توسعه یک بیوکاتالیست موثر، بر اساس سلول های بی حرکت، برای تولید سرکه.

سرعت بخشیدن به تولید سرکه چهار لیتری از شراب برنج توسط استیفیکاسیون، با استفاده از بیوراکتور بستر بسته بندی شده با ماتریس اسفنج لوفا (LSM) به عنوان حامل جذب باکتری اسید استیک (AAB)، و اثر اکسیژن رسانی محیط بازیافتی مورد بررسی قرار گرفت.

بازیافت 0.06 لیتر در دقیقه محیط به ضریب انتقال اکسیژن بالا منجر شد، در حالی که اکسیژن محلول بهینه (DO) محیط را به حداکثر رساند به طور سنتی، ساخت سرکه وسیله ای برای استفاده از یک سرکه بزرگ است.

نسبت میوه های جمع آوری شده از موسسات بسته بندی سیب و ضایعات حاصل از امکانات فرآوری سیب اکنون بیشتر سرکه از الکل غلات مقطر تولید می شود.

سرکه ممکن است به عنوان چاشنی ساخته شده از مواد قندی و نشاسته ای مختلف تعریف شود مواد با تخمیر الکلی و متعاقب آن استیک.

باکتری های سرکه نیز باکتری های اسید استیک نامیده می شوند، اعضایی از جنس استوباکتر هستند و مشخص می شوند با توانایی آنها در تبدیل اتیل الکل (C2H5OH) به اسید استیک (CH3CO2H) توسط اکسیداسیون سرکه را می توان از مواد اولیه مختلفی مانند الکل مقطر تولید کرد.

شراب، شراب برنج و هر نوع محلول الکلی توسط چندین تولید عمده تکنیک های ساخت سرکه مانند فرآیند اورلئان، فرآیند ژنراتور و فرآیند استیفیکاسیون غوطه ور فرآیند اورلئان شامل بشکه های چوبی است که با مایع الکلی تخمیر شده پر شده است.

برای حدود 1 تا 3 ماه در 70 درجه فارنهایت تا 85 درجه فارنهایت (21 درجه سانتیگراد تا 29 درجه سانتیگراد). پس از تخمیر، 1/4 تا 1/3 سپس سرکه برای بطری کردن و مقداری معادل الکل خارج می شود مایع اضافه شده است.