لواشک که گاهی به آن رول میوه یا رول‌آپ میوه نیز می‌گویند، میان‌وعده‌های خشک‌شده محبوب هستند. هنگامی که میوه پوره می شود (عموماً از کنسانتره زمانی که تولید انبوه می شود) پخته، خشک شده، و رول یا برش داده می شود (برای نگهداری و بسته بندی آسان).
سپس محلول چسبنده را روی یک سطح نچسب که روی آن خشک شده پخش می شود. هنگامی که خشک می شود، چرم میوه در لمس سفت است (از این رو چرم میوه نامیده می شود) اما به اندازه کافی شکل پذیر است تا بتوان آن را رول کرد.
لواشک را می توان با توجه به برند یا تنوع چرم میوه به راحتی به صورت نواری و شکلی برش داد.
لواشک زردالو خانگی معمولاً در این حالت ماندگاری طولانی دارد و نیازی به یخچال ندارد.
محبوبیت چرم میوه ای در 10 سال گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است زیرا بسیاری از نظر بسیاری این تنقلات سالم تر از سایر شیرینی ها هستند زیرا از میوه هایی تولید می شود که ویتامین ها (به ویژه ویتامین C) به آن اضافه شده است.
لواشک توسط تعدادی شرکت مختلف به صورت انبوه تولید می شود، اما می توان آن را نیز به راحتی در خانه ساخت.
دستور العمل های زیادی در کتاب های آشپزی وجود دارد، از جمله دستورالعمل هایی برای تهیه چرم میوه با انگور، تمشک، سیب و توت فرنگی روی اجاق آشپزخانه و
استفاده از اجاق گاز یا دستگاه آبگیری غذا برای کمک به فرآیند خشک کردن.
دشوار است که بدانیم چه زمانی یا چه کسی اولین بار چرم میوه را تولید کرد. با این حال، بسیاری بر این باورند که مردم خاورمیانه جزو اولین کسانی بودند که دریافتند
میوه های تازه در صورت پوره، پختن و خشک کردن، در تمام طول سال قابل استفاده و نگهداری هستند. این احتمال وجود دارد که طعم اولیه برای چرم میوه زردآلو
باشد. در کتاب‌های آشپزی باستانی از چرم‌های میوه به‌عنوان ایرانی یا خاورمیانه‌ای یاد می‌شود. کتاب‌های آشپزی ارمنی از این غذا به عنوان باستق یاد می‌کنند و
دستور تهیه آن‌ها را در خانه ارائه می‌کنند و در مورد «روش‌های قدیمی» تولید این چرم‌های میوه بحث می‌کنند. این فرآیند توصیه می‌کند که میوه‌ها در هوای خشک و
آفتابی درست شوند، به این صورت که میوه‌های پخته شده و پوره شده را روی ورقه‌های موسلین ریخته، بیرون آویزان کنید تا خشک شود، در طرف مقابل با آب اسپری
شود تا بتوان پوست آن را جدا کرد. دوباره بیرون در آفتاب خشک شود. دستور العمل ها توصیه می کنند که چرم میوه را هنگام شب وارد کنید، اما اگر سفت نشد، روز
بعد به آفتاب بازگردانید. محصول نهایی را به شکل های دلخواه برش داده و برای نگهداری در یک ظرف شیشه ای قرار می دهند. دستور العمل های به روز شده از
آشپز می خواهند که دوغاب را روی کاغذ مومی یا پلاستیکی بریزد و در زیر آفتاب قرار دهد، اما برخی دیگر استفاده از اجاق گاز یا آبگیر را برای خشک کردن سریع و
مطمئن توصیه می کنند.
